dinsdag 5 augustus 2014

SCANDINAVISCH LANDSCHAP 2

Alweer een paar weken terug van vakantie genieten we nu van de foto's.

Van hoog

tot laag

zondag 13 juli 2014

KNAL





  Onze trip door Noorwegen eindigde met een knal toen we veerboot wilden verlaten. Bij het inschepen werden we in een rij gezet waarvan wij dachten dat die bij onze hoogte paste. Bij het uitrijden bleken we een paar centimeter te kort te komen. Het gevolg was dat de schotelantenne het dak verliet en daarbij het luik van het toilet vernielde. Een hoop commotie natuurlijk en na een uur konden pas van boord terwijl op dat moment de boot alweer gevuld werd. Schade werd opgenomen en men gaf toe dat er fouten gemaakt waren. Het komt wel weer goed. Bij een aardig boer kon  ik de zaak provisorisch klaren en tot nu toe houdt het. Later nog met de camper op het Noordzeestrand gestaan vier meter van het water. Een unieke belevenis. Vandaag in Kolding met regen terwijl het mooi weer is in ons eigen mooie landje. 
Tsja. 
De mensen achter ons hadden ook pech, ze moesten wachten. 
Hier zat de antenne. 

zaterdag 28 juni 2014

BROEKJE ZONDER BRANDING

Wij stonden gisteren op een rustig plekje langs weg nr 15, een soort uitwijkplek maar dan veel groter. Na een tijdje stopte er een andere camper, ook een Nederlander en die zag dat het goed was daar en besloot ook te blijven. Even later een Duitse camper en die kwam er ook gezellig bij staan. In de loop van de middag kwamen en nog meer langs maar die vonden het kennelijk te vol worden.


 Dit kun je toch geen drukke plek noemen? Maar wel een interessante, want vanmorgen, tijdens mijn ochtendwandeling trof ik voor onze camper een damesonderbroekje in het gras en dat lag er beslist niet die avond er voor. Nu hadden wij 's nachts wel wat auto's gehoord, maar dat hoor je wel meer.

Wonderlijk.
Vanmorgen op pad gegaan naar Stryn, aan het eind van de Nordfjord en vlak bij een uitloper van de Jostedalbreen, de grootste gletscher van Europa. Met de boot waren we daar ook al eens geweest en het had op ons veel indruk gemaakt. Het was mogelijk om op twee manieren in Stryn te komen, door veel tunnels en over de pas. Omdat het prachtig weer was kozen wij voor de pas, dus linksaf bij Grotli en het smalle pad op dat aanvankelijk nog heel goed berijdbaar was, maar steeds minder van kwaliteit werd. TomTom, die weer praatjes had gekregen, riep ieder drie minuten: KEER OM! Maar dat deden wij natuurlijk niet. Je kon niet zeggen dat we niet gewaarschuwd waren. De weg werd steeds smaller en ook de stukken naast de weg werden minder, die waren er soms helemaal niet en je reed dus over een soort brug zonder leunigen die niet al te breed was. Het landschap werd desolater, maar steeds indrukwekkender. Genieten dus. Maar de bijrijder zat iets te krampachtig in haar stoel en genoot niet met volle teugen. Bang voor een tegenligger.
En ja hoor, vlak voor een bocht verscheen er een. En meteen een forse ook, een grote bus vol toeristen die allemaal ontspannen zaten te genieten. De buschauffeur en ik keken elkaar aan en dat was voldoende. Hij ging 10 meter achteruit en ik kon in een klein uitwijkplekje ver genoeg naar rechts en daarna was iedereen weer gelukkig. Geen deuken, geen schrammen en niet in een ravijn gevallen, wat wil je nog meer. Daarna nog een paar kleinere tegenliggers maar daar werden we niet meer nerveus van en de bijrijder kon ook met volle teugen van de rit genieten. We zijn vaak gestopt op plekjes waar dat mogelijk was en soms ook gewoon maar even zo, druk was het in geen geval. De weg was zo'n 27 km en we hebben er lang over gedaan. Na afloop zeiden we tegen elkaar dat het de moeite zeker waard geweest was.
Kijk maar.
 Dit is de noordkant van de bergen waar de gletscher bovenop ligt. Deze wand is zeker 100 meter hoog.

De kloof waar we door reden werd steeds smaller, in de verte zag je de weg lopen, een flink stuk lager dan waar we stonden.
Aan het eind kwamen we weer op weg nr 15 en die was weer prima. Zoals een provinciale weg bij ons, maar al het verkeer moet daar wel overheen, van fietsers tot tractoren en vrachtauto's met extra brede lasten. Hup zwaailichtje aan en rijden maar, u wijkt wel. Dat deden we zeker.
Van Stryn zijn we naar Briksdalen gereden om het uiteinde van de gletscher te zien en dat was weer prachtig.
Toch was ook hier de gletscher afgenomen in vergelijking met de vorige keer en dat was is 2005. Maar het blijft een indrukwekkend stuk ijs.
Op weg naar de gletscher zagen we een mooie camping langs het meer en op de terugweg zijn we daar gaan staan, we hadden die camping al geselecteerd in het boekje en het is zoals daar gezegd wordt. Een prachtige plek met alles er op en er aan. Onder andere internet om dit blogje te maken.
Maar ook
GROOTBEELD TV VOOR DE WEDSTRIJD VAN ZONDAG



















maandag 23 juni 2014

TOMTOM

Dat was schrikken vanmorgen.
De TOTOM zat vast en weigerde dienst. Gisteren alles perfect, vandaag geen asempje. Het dingetje had ons tot nu toe prima de weg gewezen maar had er nu duidelijk geen zin meer in. Van alles geprobeerd natuurlijk, maar er valt niet veel te proberen want een handleiding ontbreekt al bij de aflevering. Zwaar de smoor in natuurlijk maar toch vrolijk vertrokken van alweer een prachtige plek waar we geheel vrij langs een rivier stonden, iets ten zuiden van Mo I Rana.

Het weer op de Lofoten werd niet beter en we besloten dan ook om niet helemaal naar de zuidpunt te rijden en daar met de boot over te steken, maar om via Narvik de eilanden weer te verlaten. Op weg naar Bodo waar we onze zeilvrienden ook weer zouden treffen, een tamelijk lange rit van zo'n 300 km. Aldaar lukte het met behulp van de slijpschijf van Jan T. ons ASA slot door te slijpen, het resultaat was wel dat de achterband lek bleek te zijn na die operatie, maar ook dat kon worden opgelost. Na Bodo gingen we verder naar het zuiden over de hoogvlakte van Noord Noorwegen en dat was weer iets totaal anders. De temperatuur daalde tot 2 graden (boven 0 gelukkig) en de weg golfde door het landschap. Later ging het langzaam dalend naar Mo I Rana.
Hat was een indrukwekkende omgeving.


Totaal anders dan we gewend waren geweest tot nu toe. Kaal en leeg,  maar met onderweg een paar gigantische parkeerplaatsen waarschijnlijk voor langlaufers in het winterseizoen.


Bij zo'n plek vonden we ook nog een lijk, of wat er van over was tenmiste. Eerst was niet helemaal duidelijk wat daar lag in die wittigheid maar het zal wel een schaap of geit geweest zijn.



De poten lagen een eindje verder.
Wij reden door langs de E6 en gingen op zoek naar en plekje voor de nacht. Op goed geluk reden we en zijweg in en kwamen bij een alleraardigste plek aan de samenloop van 2 rivieren. Daar stonden een paar Noorse campers, maar er was nog plek zat dus wij vonden en mooi plaatsje. Opvallend verschijnsel was dat de Noren hun campers in een vierkant neerzetten en zo hun eigen besloten plekje creƫerden. Later op de avond compleet met barbecue. Wij werden niet bekeken. Hieronder zie je de situatie.



Gezelligheid kent geen tijd.
De volgende dag op weg naar Mo I Rana waar we na een plek op een bouwterrein toch maar besloten om iets leukers te zoeken en dat ook vonden langs een mooie rivier die in de diepte stroomde en waar de schapen klingelend door het bos liepen.
Vandaag daarvandaan op pad om een datakaart voor ons internetje te kopen in Mo I Rana, wat een flinke plaats is. Lukte niet om een winkel van Netcom te vinden, dus op pad, ZONDER  Tomtom. Niet zo moeilijk want de E6 gaat door tot diep in Europa en die hoef je alleen maar te volgen. Maar voor de leuke avonturen is een goede navigator heel prettig.
Gelukkig kwamen we op een camping met alles er op en er aan, dus ook internet want we dachten dat de boel moet worden ge-upgrade. Na enig speurwerk bleek dat resetten voldoende was en de zaak marcheert weer.
Kunnen we vanavond ook nog voetbal kijken.
Mooi toch?

dinsdag 17 juni 2014

FRIS WEER

We zijn 12 juni op de Lofoten aangekomen met pont vanaf het eiland Senja. Een leuke oversteek van anderhalf uur. Tijdens de overtpcht was het fris aan dek maar dat deerde ons natuurlijk niet. Daarna is het ook niet meer warm geworden dus de kachel kon bewijzen wat ie waard was. Er staat de laatste dagen een erg stevige wind en als de buitentemperatuur dan 8 of 9 graden is wil je wel een borstrokfe aantrekken. Evengoed prachtig aan een verlaten strand gestaan en wat later in een verlaten bergpas met een schitterend uitzicht. Vanmorgen LPG getankt en de pompbaas zei ook dat weer NIET normaal was. Vorige week 20 graden. We staan nu aan een afslag van de E10 naar Henningvaer en genieten van het uitzicht dat je op foto ziet. In Henningvaer naar glasblazen gekeken (lekker warm) en pizza gegeten voor de lunch ook lekker warm.  Alles onder controle. 

woensdag 11 juni 2014

STEEDS MOOIER



Je vraagt je af als je door Noorwegen rijdt of het nog mooier kan worden dan dat al hebt gezien. Nu kun je natuurlijk prima over smaak twisten maar dat is hier niet nodig. Mooi, mooier, mooist en nog mooier. Na elke bocht in de weg word je weer verrast en je zou overal langs de weg kunnen stoppen om te genieten van het uitzicht. Dat doen we vaak en daardoor ligt het daggemiddelde niet zo hoog.
We zijn op Senja aangekomen waar we onze vrienden ontmoet hebben. Kregen we weer een nostalgisch bootgevoel toen we bij hen in de kuip zaten, drijvend in een mooi baaitje.
Vandaar zijn we naar Tromso gegaan waar we een dag bleven en mooie dingen bekeken, prachtige schilderijen in het Nationale KunstMuseum.
Toen ik daar wilde fietsen bleek dat het sleuteltje van mijn fiets weg was, inclusief het kettingslot waarmee de fietsen aan elkaar zaten. Na lang nadenken moesten we concluderen dat dit gebeurd was na de reparatie van de fietsendrager. Kettingslot over de drager gehangen maar niet afgeloten. Domme jongen, zeggen we dan in zo'n geval. Bovendien lag mijn haakse slijper ook nog thuis, die verwacht je toch niet nodig te hebben. Komende dagen gaan we op zoek naar een garage met een slijper.
Vandaag weer  met de pont overgestoken terug naar Senja en via een smalle, kronkelige weg aangekomen in Husoy, een klein vissersplaatsje. Daar hebben we een vrachtwagenchauffeur ontmoet die er vis kwam laden. Gezellig een kopje koffie gedronken, bleek de man op de Westbroekse Binnenweg te wonen vlak bij Utrecht.
Hieronder wat plaatjes.





zaterdag 7 juni 2014

OP DE GRENS

We gaan nu de Noorse grens over. We rijden  langs het mooiste meer van Zweden. Vanmiddag hopen we in of voorbij Narvik te zijn. Het weer is wonderbaarlijk zacht hoewel er nog aardig wat sneeuw ligt zo hier en daar. Zie foto

woensdag 4 juni 2014

HAPARANDA

Quizvraag: Wat is de meest oostelijke stad van Zweden?
Antwoord: Haparanda!
Nooit gedacht, zul je zeggen en bovendien ook nog nooit van gehoord.
Dat hoeft ook niet, maar bovenstaande feiten zijn wel waar. Wij wisten het ook niet voordat we het ergens lazen onderweg naar Haparanda. Het is zo'n beetje het eindpunt van de E4 in Zweden en als je de rivier overgaat sta je in de Finse plaats Tornio en al 500 km eerder staat op borden langs de E4 dat je op weg bent naar Haparanda.
Gisterten zijn we aangekomen bij, hoe kan het anders, het havenjte van Haparanda waar een paar vissersboten en veel kleine bootjes van Zweden liggen. Er werden er gisteravond drie te water gelaten op een helling, we zaten eerste rang. Alles verliep prima.
We staan nu op 66 gr 46,3 min Noord en op 23 gr 54,3 Oost en dat betekent dat de zon nog wel onder de horizon verdwijnt maar het blijft een klaarlichte nacht. Je kunt lezen tot 12 uur snachts zonder een lampje aan te doen. Waarschijnlijk kan het later ook wel maar we gaan hiet wat eerder naar bed dan thuis en na tienen zie je geen Zweed meer buiten lopen, die liggen al heel vroeg onder hun elandenvel. We zijn een dagje blijven staan maar dat vonden we toch wel wat doods; er is hier niets te krijgen behalve vers water en er komt geen vissertje lang met zakken gerookte garnalen die hij aanbiedt aan de gewaardeerde buitenlands gasten. Maar de mensen die hier rondlopen zijn vriendelijk en behulpzaam en dat is een verschil met de Zweden meer naar het zuiden toe.
Morgen gaan we via Haparanda en de aldaar aanwezige stroomversnellingen naar Pajala, dan naar Kiruna en via Narvik naar het eiland Senja in Noorwegen waar we Jan en Killy hopen te ontmoeten die daar per zeilboot naar toe zijn gegaan.
Maar....niets is zeker, het plan kan zomaar veranderen.

Wedgewood in Haparanda?


zaterdag 31 mei 2014

CHAUFFEUR

Onderweg zagen we op veel Duitse campers namen op de voorruit. Links Gerhard en rechts Trudy en in Zweden zagen we Folke en Agnete rondrijden. Ik vond dat ook wel leuk maar mijn bijrijder begon op te spelen en wilde ook achter stuur kruipen om met de vlam in de pijp door berg en dal te scheuren.
Kijk maar.
Geen naambordje dus op ons campertje.
De reis verloopt nu dus zeer ontspannen en dat zal zeker zo blijven gaan.
Op dit moment zijn we in Ratan een klein haventje waar je zo met je bootje zou willen liggen. Het is alleen een bloedeind varen. Er wordt hier nog weinig gevaren, het is nog fris en het seizoen begint pas in juli, de bomen lopen net uit, de lente begint. Maar vandaag is het hier mistig en herfstachtig, ook wel mooi. Volgens de lokalen gaat het weer verbeteren en wordt het iets warmer, dat zeggen trouwens ook de professionele weersites.
Morgen gaan we een klein stapje verder want we willen in Pitea nog proberen gas te tanken, op Hemelvaarstsdag stonden we voor een gesloten hek nadat we eindelijk een gasman gevonden hadden.
Alleen open tijdens kantooruren.
Bovendien gaan we ook nog en wat grotere plaats bezoeken.
Winkelen.




dinsdag 27 mei 2014

RUST

Vandaag hebben we nog wat nerveus gezocht naar een LPG-tankstation, maar dat was verstopt. Wij konden het althans niet vinden. Ook ons chemische toiletje begon aardig vol te raken en ook daarvoor was geen loosputje te vinden langs de highway. En zomaar in het bos storten dat doe je natuurlijk niet. Dus de weg naar een camping lag open. We vonden een erg mooie in Ljusdal, waar we een prachtig plekje kregen van de Nederlandse beheerders, aardige lui. We staan nog iets ten zuiden van Sundsval
Morgen blijven we hier staan.
Een rustdag in onze vakantie.
En nog een paar plaatjes van gisteren en vandaag.
HIER STONDEN WE GISTEREN OP EEN MOOIE MAAR ZEER FRISSE PLEK.
HET WOEI  ERG HARD EN WE ZIJN DE HELE NACHT DOOR ELKAAR GESCHUD,
MAAR
DIT WAS ONS UITZICHT
EN
VANDAAG
ZIEN WE DIT
EN DIT UIT ONS RAAM.
JE MOET ER VAN HOUDEN
EN DAT DOEN WE.



maandag 26 mei 2014

ANDERE KOEK

26 mei 2014.
De afgelopen week was het prachtig zomerweer. We reden door een ontluikend Zweden, heel veel bomen hadden een prachtige bloesem en dat was een soort herhaling want toen wij vertrokken waren vele bomen in Nederland al uitgebloeid. Maar vandaag is het anders, toen we opstonden was het prachtig weer maar naarmate we noordelijker kwamen werd het steeds kouder en meer bewolkt. De temperatuur daalde tot 8,5 graden en de wind is fors en komt uit het NNO, over de koude Botnische Golf. Aan de haven van Oregrund, waar we nu staan, staat ook onze kachel aan en worden we heen en weer geschud door de wind.
Vorige week was prachtig en we vonden altijd een aardige plek. Eenmaal aan de voorkant een prachtig meer, maar aan de achterkant een spoorlijn en van geluidschermen hebben ze in Zweden nog niet gehoord. Het denderde de gehele nacht door.  Stockholm was op zondag bloedheet, razend druk en er was geen plek dus zijn we maar doorgereden naar een mooi plekje in de natuur. Bij een natuurpark waar volgens ons niemand zou komen maar waar om half twaalf 's nachts toch drie auto's een doodlopend pad opreden, de lichten doofden en pas na drie kwartier later ging de eerste weg en wat later volgden de andere. Waren wij getuige van een drugsdeal, een afrekening d.m.v. wurging? We weten het niet en zullen het niet weten ook want de volgende dag liep er een schoolklasje dat alle sporen natuurlijk om zeep hielp. En Zweedse kranten lezen we ook niet, het zal een raadsel blijven.
Verder alles goed.

zaterdag 17 mei 2014

DE PLAATJES


DAAR ZITTEN WE DAN BIJ hERMANN TIESSEN VOOR DE DEUR

DE BRUG BIJ HOCHDONN
KOOLZAAD WAAR JE OOK KIJKT

SLOW FOOD
VOLOP VERKRIJGBAAR

AAN DE HAVEN BIJ PRAESTO


vrijdag 16 mei 2014

Tsjonge jonge

Wie had dat gedacht. Zittend in onze camper kijken we uit over de baai van Praesto. We staan op een pier van de jachthaven midden tussen de bootjes.
Zo'n 25 jaar geleden waren we hier ook, maar dan met de Victoire 933 voor anker in het diepere deel van de baai. Het is en prachtige omgeving en dat kun je ook zeggen van de rest van het land. Het komt misschien door de tijd van het jaar maar het rijden door Denemarken is bijzonder ontspannen. Nu rijden we zoveel mogelijk buiten de autowegen maar het gaat allemaal opvallend rustig.
De weg tot hier gaf ook niet al te veel moeilijkheden. Via Hoogeveen, met een lekkend raam, naar Assen waar we met hulp van Gert het raam prima dicht kregen, door naar Bederkesa voor nostalgische herinneringen, verder naar het NoordOostZeekanaal en vandaar naar Kiel-Holtenau voor nog meer nostalgie en daarna naar Odense voor de camperwinkel, verder naar Hesselager kamperen bij de boer en nu op een mooi plekje in Praesto. Tot nu toe is het een soort afkickreis, alle bekende plekjes die met de boten aandeden, komen aan bod. Na Stockholm zijn er geen bekende plekjes meer want verder noorderlijk zijn we nog niet geweest.
Morgen, zaterdag 17 mei, berijden we voor de eerste keer Zweden en willen we in Ystad aankomen.

Foto's volgen nog.
Spannnende verhalen zijn er nog niet.
Wel veel leermomenten:
Eieren vallen uit een niet goed afgesloten kastje als we een bocht dort gaan
De koelkastdeur slaat om dezelfde reden open
Heerlijke bonbons kletteren op de grond
Het buitenluik van het toilet blijft openstaan
Een strip flappert ineens langs de wagen
Het bovenluik staat nog open onder het rijden

Hoewel we onszelf elke dag voornemen alles goed te controleren, zijn er om de een of andere reden toch dingetjes die aan de aandacht ontsdnappen. Het zullen wel de groeistuipen zijn van de beginnende camperaar.
Akela, we doen ons best.



maandag 5 mei 2014

BIJNA KLAAR

Dit weekend nog een tripje naar Urk gemaakt om afscheid te nemen van vrienden die per zeilboot naar Noorwegen gaan en die we daar waarschijnlijk zullen treffen.
Zaterdag gaan we op ons gemak via Denemarken naar Zweden en dan noordwaarts langs de oostkust.
Vervolgens naar de Lofoten en dan via Noorwegen weer terug.
Tenminste, dat is het plan en je weet het nooit. Bovendien zijn we heel flexibel.
Hieronder een paar plaatjes van afgelopen weekend.

Goede vaart.















Lamgs de Knardijk
Mooie plek in Urk














De gelukkige camperaars


vrijdag 25 april 2014

WEER EEN KORT TRIPJE

Zo'n camper voor de deur heeft toch een bepaalde uitwerking op een mens. Je verzint een reden om ergens heen te gaan. Jarenlang gingen we naar onze boot in Den Oever dus een reisdoel was, niet erg orgineel, wel snel gevonden.
Met de paasdagen er op uit; veel oude zeilvrienden gesproken die onze camper allemaal 'het einde' vonden. Tsja, zo'n uitspraak kun je op allerlei manieren uitleggen.
Toch vonden ze het allemaal een wijs besluit van ons dat we de overstap gemaakt hadden.
De dinsdag na Pasen gingen we naar een echte camping in Castricum waar we een vriend zouden ontmoeten die ook was overgelopen van zeezeilen naar landcamperen. Hij had een boekje geschreven over zijn verblijf op een zandplaat waar ik ook nog een bijdrage aan heb geleverd en hij gaf een presentexemplaar. Koop dat boek!
("Zevendagen alleen op een zandplaat", een e-book van Watersportmedia, even klikken, geschreven door Jaap Kiers)
De camping hoorde bij een boerderij en van het boerenleven was veel te zien. Camping Ormsby Field
Het was heel aardig daar en onze eerste echte kampeer ervaring was een goede.
Zie onderstaande foto's:
Een heerlijk plekje in de zon

Wordt er die dag net een kafje geboren, deze heeft op het moment van de foto nog niet gelopen. We hadden die nacht al veel koeien geluiden gehoord, maar weten wij veel. 

Aan belangstelling geen gebrek. In deze stal werden de koeien volautomatisch gemolken. Uier vol, koe loopt naar binnen, tepelmeting en de aansluiting van de melkmachine vindt plaats. Eenmaal ingesteld komt er geen boerenhand meer aan te pas. Toch stonk het nog heerlijk ouderwets in die stal.

 Ook het zogenaamde koe-aaien kon daar beoefend worden en er was ook belangstelling voor.
 We stonden daar in een prachtig landelijk gebied.
Maar wel in de aanvliegroute van de bulderbaan, dat was ook even wennen. Vooral 's morgens vroeg.

donderdag 17 april 2014

PASSEND MAKEN

Onze camper staat nu al een paar dagen voor de deur. Het past allemaal precies, onze buren zijn drie weken met vakantie dus die hebben geen last van het beperkte uitzicht. Wij zijn deze dagen bezig met de zaak te vervolmaken, alles wordt gereorganiseerd, kastjes worden voorzien van extra rekjes voor glaswerk, soepkommen, potten en pannen en andere nuttig zaken. We proberen alles zo handig mogelijk in te richten en baseren op onze zeilervaring, daar moest je ook woekeren met de binnenruimte en dat is nu ook zo. Het lijkt allemaal wel groot maar als je lang weg wilt, heb je toch aardig wat nodig. Ik heb er een hekel aan om te constateren dat ik een handig dingetje wel in mijn bezit heb maar dat het thuis ligt. Beter mee verlegen dan om verlegen.
Hieronder nog een paar fotootjes van onze eerste camper ervaringen.
Voor vertrek werd de auto volgeladen

Op de parkeerplaats van Tiendeveen konden we rustig overladen.

Na gedane arbeid is het goed rusten.

Bij vrienden in Drenthe met een grote tuin. Er was ruimte voor twee campers.

Op de parkeerplaats van Noordpolderzijl.

Hier lag de catamaran FREYA

Te weinig water om te varen

Wat 'n wad

Voor onze eigen deur