vrijdag 25 mei 2018

BEELDEN


We stonden aan de kust bij Gijon van zee te genieten maar toen we ons omdraaiden zagen we dit:
Ook mooi natuurlijk. 
We gingen naar een camping waar wakker werden met dit uitzicht. 
Het Guggenheim. Bijna voor ons alleen. 's Avonds geparkeerd bijna voor de deur. 

Hier sta ik ook een paar keer op. 
Toen door de Pyreneeën naar Laruns in Frankrijk. Je kunt niet zeggen dat je niet gewaarschuwd bent. 
Maar wel mooi. 
En als het vrouwtje boodschappen doet, wacht haar lieve hondje. 
Het gaat goed. 









woensdag 9 mei 2018

GLUREN BIJ DE BUREN




Vandaag een poging gedaan om een nieuwe chaufeur op te leiden.
Dat had wat voeten in de aarde omdat Benz een beetje nerveus was van zijn eigen wagen. Maar we hebben goede hoop op een mooi resultaat. 
Vandaag van de kust vertrokken, daar was het gewoon koud. 70 km het binnenland in op weg naar een Ned.  camping in Mondim de Basto. Gelegen in een klein plaatsje en te bereiken via zeer smalle straatje die heel steil afdaalden (of stegen) hetgeen enig gepiep van debijrijder  opleverde. Resultaat, een plek met fraai uitzicht. 
Op een gegeven moment zagen we rook opstijgen tussen de bomen, gauw de telelens op de camera gezet en vastgelegd als mogelijk begin van een nieuwe bosbrand.
Maar we hoorden geen sirenes en later werd de rook minder. 
Toen we toch een beetje aan loeren waren, meteen maar even bij een paar overburen gekeken. 
Het was hier kennelijk wasdag. 
En hier stond het groen er fris bij. 
Je hoeft je stoel niet uit te komen om toch veel te zien. We blijven hier een dagje en gaan dan naar de kust terug vlak bij de Spaanse grens.
Onze zeilvrienden Killy en Jan liggen on zuid Engeland klaar voor de oversteek naar La Coruna. Maar ..... tegenwind en dat houdt op bij een zeilboot. 

zondag 6 mei 2018

LEKKER RIJDEN IN PORTUGAL

Vandaag, zondag 6 mei, vertrkken we van een camping waar we drie dagen gestaan hebben in het binnenland van Portugal. Die lag midden in het gebied waar vorig jaar hevige bosbranden hebben gewoed. Om er te komen moesten we door volledig verwoeste bossen en ook toen we er vertrokken zagen we veel brandschade. Wonder boven wonder had de camping geen schade, waarschijnlijk omdat deze diep lag bij de rivier en veel loofbomen in de omgeving groeiden.
We gingen weer op weg naar de kust, een ritje van 120 km maar wel langs bergen en dalen zodat de gemiddelde snelheid niet hoog lag omdat we ook tolwegen vermeden om veel van het landschap te zien.
Langs de weg lekker fruit gekocht bij een stalletje voor soepele prijsjes heerlijk sinaasappelen, nectarines, appels en mandarijnen. Voor ons gevoel smaakt het fruit hier lekkerder dan in Nederland, kan natuurlijk suggestie zijn. Net als met de wijn die we in een restaurant dronken voor €16 en bij de Lidl voor €2,99 kostte. Slobberde lekker weg.
We toerden vrolijk rond tot er ineens een hek dwars over de weg stond en wij gedwongen werden, en met ons vele anderen, om via een werkelijk smal en stijl kronkelweggetje, via een smal poortje door een mooi park te rijden op een weg van 1 auto breed, waar we moeizaam uitkwamen.
Daarna werden we door een dorp geleid via omleidingen en ook weer hekken op de weg met opnieuw zeer smalle steegjes en wel op zo'n manier dat we steeds weer op dezelfde plek uitkwamen. Een niet engelsspekende agent zei dat we twee keer rechtsaf moesten, maar Tomtom stuurde ons weer terug richting natuurpark, maar nu aan de andere kant, omgedraaid en weer door het dorp waar we weer voor dezelfde agens stonden. Opnieuw het advies 2 maal rechts te gaan en jawel hoor toen kwamen we het dorp uit hoewel Tomtom steeds maar riep: Rechtsaf, die stijle smalle weg in. We bleven de aangegeven weg volgen en jawel, op een gegeven moment stond daar ineens een bordje: PORTO.
Die kant moesten we op en toen kwam alles goed, we moesten nog wel door het druk weekend-verkeer bij een vakantie plaatsje maar tenslotte kwamen we dan toch op de camperplek waar we mooi plek vonden vlak achter de smalle duinenrij, zo'n 50 meter van het strand waar onze Benz heerlijk kon hollen.

dinsdag 24 april 2018

ZIUIDWEST PORTUGAL



We zijn er gekomen. Het uiterste ZW puntje van Europa. Kaap St Vincent. Een rotspunt in zee.   

Als niemand je vertelt dat dit het is, weet je het niet. Toch gaan er honderden toeristen naar allerlei bekende kapen. Wij dus ook. Letzte Bratwurst vor Amerca staat op een van de vele kraampjes. Niet genomen. 
Toch was ook een expositie van dieren gemaakt van dingen uit zee. Zag er fraai uit. 

Iets noordelijker vonden we dit mooie strand bijna voor ons alleen. 
Vandaag kijken we van uit deze camper en zien de plaatjes daarvoor. Met nog 2 NL campers vormen we op deze hoge kust een Hollandse enclave. 

Leuk dat er ook nog een klein haventje is met de havenmond rechtstreeks naar de Atlantische Oceaan. (Voor wie daar gevoelig voor is)
Daarbij komt dat het weer alleszins redelijk is. Kortom
We hebben het naar ons zin. 

zondag 15 april 2018

IN PORTUGAL

Vanmiddag rond 12 uur passeerden we de grens tussen Spanje en Portugal. Deze was heel duidelijk, een brede rivier, de Guadiana. Die werd overspannen door een grote brug. Vlak na de brug werden we aangehouden en naar de kant gestuurd. Een enquete!! Wat we allemaal in Spanje hadden gedaan, plaatsen die we bezocht hadden, uitgaven, opleiding, en nog veel meer. Heel wonderlijk en alles in moeilijk te verstaan Engels. Uiteindelijk mochten we door naar een plekje aan de rivier met uizicht op Spanje. 

Zoals je kunt zien, regenachtig, nevelig en  miezerig. De kade is Portugal, de overkant is Spanje, allebei hetzelfde weer. 
Dit blogje is gemaakt met deiPhone en daarvan kan ik de foto's wel gebruiken. Vraag niet hoe het kan, profiteer er van. 

vrijdag 13 april 2018

DAG SPANJE

Vandaag, vrijdag de 13e zijn we aangeland op een camping in Spanje vlak bij de Portugese grens. De laatste dagen regende het vrijwel permanent. Soms bleven we daarom maar staan en andere keren reden we maar door. We bezochten verschillende steden en wat ons daarbij opviel was dat langs alle stoepranden auto's geparkeerd stonden. Zag je een stoeprand  dan zag je een auto. Dat gaf voor ons veel problemen bij het doen van boodschappen bij een fijne supermarkt. Mercadano was moeilijk te vinden en vooral moeilijk te bereiken. Vanmiddag in Huelva dachten we er te zijn en reden een doodlopende straat  in. Winkel niet te vinden dus achteruit de straat weer uit tussen twee rijen geparkeerde auto's. Daarna nog wat rondgetetoerd en toen stonden we ineens naast een gigantische Mercadano, met parkeermogelijkheden. Tomtom had deze niet ontdekt. Alle boodschappen voor het weekend binnen.

Het lijkt nog steeds niet te lukken om foto's bij te voegen. De app doet niet wat ie beloofd..iets in het kader van: niet goed, geld weg.maar we blijven zoeken naar een oplossing. Mooi voor een regenachtige dag.........hoewel, het weer lijkt op te knappen!!


maandag 9 april 2018

EN NU WAT PLAATJES

Zo kun je ook je geld verdienen

Laat je rijden

Cordoba van af de Romeinse brug

In net zo'n koetsje reden wij

Eerste Paasdag, ze zijn er klaar voor.

Mooi vioolspel


Lief meisje in San Sebastian

zondag 1 april 2018

GELUK


Geluk is een herinnering, mevrouw
De lieve heer ziet op u neer, mevrouw

Dat zong Herman van Veen vele jaren geleden.
Van dat neerzien zie je heel veel in Spanje, op vele straathoeken en op onverwachte plaatsen staat wel een heilige en altijd moet jij naar boven kijken om te zien met wie je te maken hebt en altijd wordt er op jou neergekeken.
Van geluk zie je ook de keerzijde.
Een vrouw van middelbare leeftijd die in een tunnel aan boulevard van San Sebastian aan de kost moet komen door daar prachtig viool te spelen. Heeft ze daarvoor haar opleiding gedaan?
Een man die op de Romeinse brug bij Cordoba accorden zit te spelen en ziet dat vrijwel iedereen aan hem voorbij loopt.
Hetzelfde overkomt een bedelende vrouw voor een supermarket, haar bakje blijft erg leeg.
Ik kan daar nooit aan voorbij lopen, maar de meesten kost dat geen moeite.
Is het daar dan alleen maar ellende en treurnis. Welnee, zeker nu het weer opknapt, zie je steeds vollere terrassen.
Ook wij hebben wat bloemetjes buiten gezet. We stonden donderdagavond op een zeer drukke camperplaats vlak bij de toegangsbrug naar het oude Cordoba. Na een slaaparme nacht op pad naar de stad. Tot onze grote vreugde stonden er twee koetsjes met man en paard voor ons klaar en men bood ons een toertje langs alle hoogtpunten. Ieder apart in een rijtuig vonden wij overdreven en tegen een geringe vergoeding werden wij vorstelijk rondgereden onder jaloerse blikken van enig voetvolk.
Inderdaad, wij zaten wat hoger en dat verruimt de blik in vele opzichten.


Waarom geen plaatjes?
Nog steeds lopen de rolletjes niet zoals het moet..

 Vanmiddag naar een camperplaats. Na een rit van uren, vlak voor aankomst, springt een vrouw voor de auto met de medeling dat de plek niet gebruikt kan worden. Gemeentefeest! Dan wijkt alles.
Was juist een plek in afgelegen dorp. Wat nu?
Dichtsbijgelegen camping 100 km verder.
Geen keus, rijden maar weer.
Verder alles goed.p

zaterdag 31 maart 2018

OPGELOST?

Ik weet niet wat er aan de hand is maar het loopt niet op de ipad zoals ik wIl en gedacht had.
Excuses voor rare kronkels in de teksten die nog volgen, behalve natuurlijk als ze zo bedoeld zijn. Dan is het humor.
Toen we bij onze eerste camperplaats in San Sebastian aankwamen, viel die erg tegen en besloten we naar een nabijgelegen plek te gaan. Wij hadden een soort reishandleiding aangeschaft voor deze reis en daar staat veel in, maar veel ook niet.
We reden dus weg maar de weg was dusdanig smal en zou enige kilometers zo blijven, dat de chef-bijrijder aan de chauffeur de opdracht gaf om te keren. Op zo'n smalle weg zou dat een toverkunst vragen maar gelukkig zagen we een smalle zijweg. Hup, erin gereden en hup weer achteruit. Vlak langs en door hoor gras..Maar in dat hoge gras bleek zich ook een tamelijk stevige wortel van de Spaanse jeneverbes te bevinden die zie achter ons spatbord nestelde. Middels een droge, doch stevige tik verliet de wortel het spatbord. (Dit alles is achteraf  gereconstrueerd). Bij de nieuwe plek die in een rustig bos lag en waar nog een camper stond, zagen we dat de linker voorkant van de bumper los zat. Voor dit probleem gaf onze reisgids geen oplossing. Het bezorgde de chauffeur een nachtje met gepieker en gezoek naar mogelijke oplossingen. Het leek namelijk dat er een rubber gecheurd was waar de bumper aan hing. We prezen de aanschaf van de elektriche handboor en de aanwezizigheid van voldoende touwtjes zodat een nood verbinding aangelegd zou moeten kunnen worden.
De volgende morgen echter bleek het rubber allen maar losgechoten en dubbel gevouwen en met een doffe klap kon een en ander hersteld worden.
Kijk, dat lees je nou nooit in de reisbeschrijvingen met prachtige plekje en schitterende vergezichten.
Meer volgt..

IN SPANJE

WEGENS TECHNISCHE PROBLEMEN ALLEEN EEN FOTO MET HET BEWIJS DAT WE ER ZIJN.
ANNETTE EN BENZ ZIJN GOED TE ZIEN OP DE BOULEVARD VAN SAN SEBASTIAAN

PROBLEEM:
Als ik de correcrietoets indruk verdwijnt alles wat ik getikt heb 
G. Rara hoe kan dat?
Gebeurt alleen als ik in mijn blog werk
Ik houd mij aanbevolen voor suggesties

maandag 26 maart 2018

AL DRIE DAGEN OP PAD

Vorige week druk bezig geweest de camper in orde te maken voor de vakantie. Daarvoor was alles in kratjes gedaan zodat we alles alleen maar naar binnen hoefden te dragen.Al met al was het nog aardig wat en we konden pas beginnen toen de camper terug kwam van de keuring en dat was dinsdag laat in de middag.'s Avond meteen begonnen en de volgende morgen kwam vriend Martien helpen om  de auto in de was te zetten. Het resultaat mocht er zijn en ondertussen had Annette de zaak ook onder controle. Donderdagavond was alles ingeladen en goed opgeborgen. Klaar dus. Vrijdag gingen wij naar Appingedam met de auto voor de crematie van Cees Schelling, oud voorzitter van de Voedingsbond FNV. Met hem heeft Annette tien jaar samen gewerkt en ook daarna hebben we nog veelvuldig en plezierig contact gehouden. 
Zaterdag vertrokken we om 10 uur 50, later dan gepland omdat er van alles nog moest gebeuren.
USB-stick zat nog in de auto die bij Martien stond, hebben we dit, hebben we dat? Eindelijk op pad, Toch even terug, zit de deur op slot?  Eindelijk gingen we zuidwaarts, voor het eerst van ons leven op weg naar Spanje, het moest er eens van komen. 
De eerste stop was 40km ten noorden van Parijs langs een riviertje waar we 7 uur 's avonds aankwamen, wintertijd dus meteen de horloges op zomertijd gezet. Na een matige slaapnacht op weg naar een plakje iets ten noorden van Poitiers. Onze TomTom leidde ons door Parijs en daar zagen we zowaar de Eiffeltoren en de Seine, veel tunnels, veel rijbanen, goed opletten dus. Uiteindelijk kwamen we op een kaasboerderij terecht bij aardig mensen. Gratis overnachten voor kaaskopers, dat was leuk. Vandaag naar de kust zo'n 50 km ten zuiden van Bordeaux op een camperplaats zonder enige voorziening. Het is daar nog geen seizoen.
Benz kon wel lekker op het strand hollen, moest eigenlijk aan de lijn maar het baasje houdt hem niet meer bij.
Hieronder een paar kiekjes die allemaal op dezelfde plek zijn genomen.
Het landschap is mooi, leeg en rustig, de wegen zijn vrij leeg. Behalve vaandaag toen zagen we op de andere weghelft een file van meer dan 11km. Wij klaagden niet.


Uiteindelijk draait het toch altijd maar weer om eenvoudig doch lekker eten

woensdag 14 februari 2018

VERANDERINGEN

De camper beviel ons prima in technisch opzicht maar de bekleding vonden we oubollig dus die lieten we veranderen door dezelfde mensen die onze boten hadden gestoffeerd, de Firma Stam uit St. Pancras.
En dit was het resultaat:
Alle stoelen werden uitgevoerd met een
combinatie van stof en leer.
Het zitbankje kreeg een mooie ronde hoek en
kussens met verdikking.
 
De matras werd vervangen door een
mooi schuimrubberen exemplaar.

MET DEZE CAMER NAAR HET ZUIDEN